Tag Archives: ruta btt rianxo

Subida o Castro Barbudo

22 Abr

O sábado 4 de maio os amigos da peña cicloturista Castro Barbudo van facer a XIV subida ó Castro Barbudo.

Aquí vos deixamos o link co cartaz anunciador e as bases de participación do evento:

http://www.castrobarbudo.com/drupal/node/277

https://i0.wp.com/www.castrobarbudo.com/drupal/system/files/marchas/14SubidaCastroBarbudo/PlanoDeSituacion.jpg

Fotos, crónica e vídeo da I Marcha BTT Concello de Rianxo.

8 Abr

Na nosa páxina do Facebook creamos un álbum con máis de 400 fotos, para non perder detalle do que pasou na I Marcha BTT Concello de Rianxo.

Como sabedes, dende a peña cicloturista Castro Barbudo traballaron duro para que máis de 500 competidores pasaran onte unha gran xornada coa súa bicicleta de montaña en Rianxo.

lonxa

Fotosderianxo, estivo no evento por partida dobre, por unha banda ao lombo dunha bicicleta e a outa parte coa cámara ó lombo. Eiquí vos deixamos unhas fotiños do que nos deixou facer o tempo tan chuvioso que onte tivemos…

-Cariña de felicidade do compañeiro Óscar  ás nove da mañán:

Image

E aquí ao chegar á casa, pasadas as 13.40 horas (foto sacada cun móbil), e despois de facer a ruta de 40 kilómetros:

fotooscar2

Como digo, dende a peña Castro Barbudo traballaron arreo para organizar unha marcha deste nivel. O sábado teño que dicir que pola parte fixen unha parte da ruta e había sitios con frechas un tanto difusas e, ao día seguinte, xa estaban retocadas e multiplicadas por tres, así que non pararon de traballar. Ademais, xa estaban na lonxa montando as mesas. O domingo á mañá foron os que máis madrugaron e pola tarde, ás 5, pasei por alí e estaban aínda recollendo, así que todas as grazas son poucas.

saida

Agradecer tamén ao concello de Rianxo esta oportunidade. Ademais, 6€ é un prezo máis que asequible, así que todos saímos gañando. E ver 500 persoas para unha proba deportiva en Rianxo non ten prezo. Hai que pensar que ao final moitos veñen de lonxe, con familiares e aproveitan para dar unha volta ou comer ou tomar algo no concello, así que é tamén unha boa oportunidade económica. Houbo xente que veu dende Portugal, de Monçao, outros de Vigo, da Coruña, Marín, Redondela… Tiven ocasión de andar cun que veu dende Cee e comentoume que se erguera ás 5.30 da mañá para acudir á proba.

A lástima foi, como non, o tempo. O sábado xa digo que tiven ocasión de andar por unha parte do tramo. A zona de Dodro, pasado o punto de avituallamento, estaba mal xa, pero o resto do circuíto. Total, que con tanta chuvia dende primeira hora do domingo, en lugar da I Marcha BTT Concello de Rianxo, podíase chamar perfectamente a I Marcha Lameiras de Rianxo 🙂

apelotonados

Certamente foi unha proba complicada e difícil a nivel técnico, pero as circunstancias complicárona máis.

Saímos puntuais, ás 9.30, do porto de Rianxo e demos un pequeno paseo por diante da praza de Castelao, onde os vendedores ambulantes aínda comezaban a montar os seus postos.

Un quilómetro máis adiante (foto superior), cando nos reagrupamos todos participantes por mor do estreito que é o paseo marítimo nesa zona, moitos puideron desfrutar da nosa costa, da praia de Tronco (algún parouse a facer fotos), pero despois xa comezaron as pistas con lama, aínda que a cousa se tranquilizou dende Isorna ata o alto de Asados. En Asados, pasado o monte Pelotiño, as subidas foron constantes e duras, aínda que sen lama. Pero máis dun tivo que baixar da bicicleta e subir andando porque tiraba do peito tanta rampla. Unha vez arriba de todo, os que tiñan biclicletas dobres puideron disfrutar dunha baixada intensa, estreita pero rápida e con pedras, destas das que é mellor non confiar.

Rematada esa baixada, tocou sufrir de novo e subir unhas costas duras (aínda que ao meu ver algo máis suaves que as anteriores). Ademais, a recompensa estaba preto, xa que chegábase ao quilómetro 20, onde estaba o punto de avituallamento sólido: bebidas, pasteis, froita… E moita xente collendo folgos. Dende a organización preguntaban se alguén ía facer a ruta de 60 kms e pedían que partiran xa, porque aínda quedaba o máis duro e non había tanto tempo.

E, certamente, pasado o punto de avituallamento, tocou sufrir moito. Era un morrer. En primeiro lugar, despois dun pequeno tramo de asfalto, chegamos a unha pista estreita que houbo que subir prácticamente, porque era imposible andar con tanta lama e auga. E, unha vez superado isto, chegamos a outra pista cunha pendente tan brutal que non quedaba outra. Ata custaba subila á pata. Pero as baixadas tamén tiña o seu aquel. Antes da Cruz do Abelán incluso había dous descensos moi perigosos por uns cortalumes, debidamente sinalziados pola organización. Eu mesmos sufrín de primeira man unha caída cando se me foi a roda de atrás. A persoa que viña xusto detrás miña, incluso me dixo que levara boa cuada, jeje

Despois, de Teaio ata Burés non había case costas, pero os camiños incluso empeoraron e desa lama-papilla pasamos directamente a regueiros con pedras. Normal que as pernas sufriran. Xa daba igual se chovía máis ou menos, porque todos estabamos enchoupados e coa cara bonita, bonita. Foi unha mágoa que tamén se cubrira con algo de néboa no monte, porque ao final a paisaxe nin se podía apreciar. Vamos, que foi a lei de Murphy elevada ao infinito (só hai que ter en conta que pola tarde non choveu).

lama

Atopeime polo camiño cun rapaz de Betanzos que estaba apuntado á proba de 60 Kms e tamén cun coñecido meu da Coruña que ía facer o mesmo percorrido, pero ao final, pola adversidade, foron a pola ruta de 40 kms. Así que a miña noraboa aos que puideron coa ruta longa, porque había que estar moi forte física e mentalmente. Eu rematei con calambres nas pernas e mesmo decidín ir un cacho por asfalto ante a imposibilidade de pedalear.

perna

Tamén quedei sen freos (na baixada por un cortalumes enriba da Castiñeiriña pasei medo e tiven que frear cos pés) a pesar de cambialos esta semana, e outra xente da marcha tamén me comentou que a penas podían frear e que os cambios, con tanta lama, ían moi mal. Vamos, que ata as monturas o pasaron fatal.

costas

Agora, volvo mencionar que a organización, para min, estivo de 10. En cada cruce sempre había alguén, ben de Protección Civil ou ben da organización, sinalando ben o camiño, parando os coches que ían polas pistas e informando co que necesitaras. Tamén pasaban de cando en vez quads, motos e incluso un rapaz da organización de Castro Barbudo, que merecía un premio, porque era o que máis rápido subía as costas, paraba a axudar con pinchazos ou cadeas rotas, e despois aínda che volvía a adiantar. Vamos, que estaba dun lado para o outro, pendente dos corredores e aínda tiña forzas para seguir. Así que, dende aquí, o noso recoñecemento.

axuda

Iso si, tamén había corredores que quixeron demostrar a súa fortaleza diante da cámara de Xoán Antón:

cabaliño

Tamén me dou algo de pena que o mal tempo provocara que algúns xa recolleran tan cedo. Cando eu cheguei a Rianxo, había coches que marchaban da vila xa coa bicicleta limpa, así que non quedaron á entrega de trofeos nin á comeola. Eles o perderon. Nós necesitamos unha pequena ducha para sacarnos tantas sales minerais do corpo:

lavado

Que xa digo que as calorías queimadas recuperáronse de novo grazas aos produtos da ría: xoubiñas, mexilóns, empanada (non é da ría, pero sabe tan ben ou mellor ca o marisco). Foi un día chuvioso pero onde desfrutamos un montón:

Image

E onde moitos puidemos competir contra nós mesmos nun deporte duro, e pasar un bo rato en compañía dos amigos:

mans

Aquí tedes ao superhome, ao titán entre os titáns, ao terror das lameiras e devorador de costas, Alejandro Trasbach Somoza, que foi o gañador masculino da marcha:

Image

Image

Aquí tedes tamén a Silvia Blanco Dosil, a superfémina que rematou a proba cando moitos quedaron polo camiño:

tia

Agardemos que para o 2014 haxa a II Marcha BTT Concello de Rianxo. E que o tempo nos dea unha tregua, para que os participantes poidamos desfrutar e aos organizadores lles chovan os parabéns, porque semella que o mal tempo escondeu toda a labor é todo o traballo que require un evento deste tipo. Brindamos para que se repita 😉

comida

Actualización: engadimos este vídeo gravado por Víctor Tasende, onde se pode ver a saída e algúns tramos do percorrido: