Sorprende saber que cando un se ergue polas mañás, Nieves Vicente Varela (O Araño, 1967) xa leva horas esperta, traballando, e seguramente a collamos camiño a Negreira, Santa Comba, Camariñas… vender os produtos que ela mesma cultiva. O traballo dos empresarios agrícolas non ten horario. Non se rexe polo sol, nin moito menos, xa que a maior parte dos días se erguen antes de que canten os galos e a noite os colle aínda no choio. Falamos con ela do seu día a día e tamén da labor que fai como membro do Pleno da Corporación Municipal de Rianxo. Nieves estará tamén dentro da exposición de Ruando Rianxo que inauguraremos o mes que vén no Auditorio.
– Dende cando es empresaria agrícola?
– Comecei con 20 anos, pero dada de alta como autónoma agrícola estou desde os 27. Ou sexa, desde hai 20 anos.
– Rianxo sempre foiunha zona moi agrícola, pero a nivel particular, de prantar para comer na casa. Cres que seguimos sen ver a terra como unha oportunidade económica ou ben vémola como algo que é moi sacrificado e require moito traballo?
– Penso que a vemos como algo que require moitísimo traballo, e que economicamente non e equiparable co traballo que conleva.
– Sacrificado si que é porque traballas domingos e festivos e creo que tes que madrugar un montón, non si?
– Sinceramente, o día que me levanto as 9 da mañá para min é tan inusual que… non sei durmir ata esa hora. Jajajaja
– Que produtos cultivas?
– No inverno, leitugas e verduras basicamente. Na primavera, sementeiros de pementos, tomates, repolos e cebolo. No verán, pemento de Padrón, tomates, xudías e leitugas.
– Como fas para comercializalos? Tes clientes maioristas ou ben vendes dun xeito minorista?
– Dos dous xeitos.
– Creo que vas vender a Santa Comba. Non sei se tamén vendes noutros lugares.
– Si. Vou a Bertamiráns, Padrón, Carballo, Negreira, Camariñas…
– Cales adoitan ser as hortalizas máis demandas pola xente?
– Hai uns anos era o pemento de Padrón. Pero hoxe por hoxe de todo: tomate, morrón, xudía, leituga, cebola… o cal che obriga a diversificar a produción, e a traballar o dobre.
– Tes dous invernadoiros e non sei se requiren un investimento permanente para poder producir ben?
– Efectivamente, o investimento neste traballo é constante: que se plástico, se malla, se regadío, se sementes…
– Non sei se tamén é necesario realizar algún curso ou algún tipo de formación no teu traballo?
– O noso traballo está en continua evolución: cousas novas que aparecen de cotío, pragas novas que che arrasan con todo, novos produtos… Si, é moi importante facer cursillos. Hai uns anos facíanse moitos dende as cámaras agrarias locais, agora mesmo xa non se fai ningún. Imos aprendendo a base de golpes.
– O traballo que fas é máis estacional, máis centrado na primavera-verán, ou cultivas durante todo ano?
– Intentas ter produción todo o ano, aínda que hai una época na que estás baixo mínimos, no outono.
– Sorprendentemente, a nivel de produción de hortalizas e demais, outras comunidades superan en produción e nome a Galicia. Que cres que necesita a nosacomunidade para potenciar e poñer en valor o rural e o campo?
– A agricultura en Galicia sempre foi o parruliño feo dos traballos. Dicir que es agricultora é algo así como dicir que eres “paleta” (e dígoo con coñecemento de causa). Só os mais parvos quedaban nas leiras. Ese xa é o primeiro fallo: o desapego cultural por una profesión.
O segundo fallo é a dispersión das fincas: perdemos tempo e combustible en ir dunha leira á outra. Se tivesemos todo aparcelado, o traballo seríanos máis renndible e cómodo.
O terceiro fallo é una potenciación das canles de comercialización: non hai una estrutura regulada onde ti poidas comercializar. Só así se podería garantir a trazabilidade dos produtos agrícolas, ou sexa, que son sans, sen residuos….
O cuarto fallo é que non se regula aos produtores. Aquí pode saír ao mercado calquera persona, sexa profesional ou non. En todos os sectores profesionais se esixe estar cotizando, ser un profesional; no noso sector, para nada.
E moitas cousas máis…
– Creo que debes ser das persoas que máisao día están dos temas políticos e económicos de Rianxo. Canto tempo levas participando na política?
– Empecei hai 14 anos
– Que é o que che gusta a ti da política? Cales son as ideas polas que loitas?
– A utopía de intentar arranxar as cousas, de botarlle una man á xente… Unha utopía, como che dixen.
– Cres que hoxe en día hai moito desapego pola política e a xente ve os políticos como persoas afastadas da realidade e das necesidades da xente?
– Penso que si. Con tantos exemplos de corrupción, non é de estrañar que nos vexan dese xeito. Pero ben seguro que, se eses corruptos tivesen que traballar de sol a sol coma min para gañar a vida, se darían conta de que a xente non é así, nin merece iso.
Fotos de Rianxo 
Deixar unha resposta