Grazas a D’Fábula Ocio puidemos desfrutar dunha experiencia estupenda, xa que durante toda unha mañá nos cederon dous kayaks para poder fotografar parte da nosa costa. A verdade é que dende o mar as cousas se ven dun xeito moi distinto e, para os que acostumamos a andar máis por secano que por zonas de mollado, é algo sorprendente. Un punto de vista novo das cousas que coñeces.
Neste caso, saímos en dous kayaks dende o porto de Taragoña. A marea estaba baixa e a auga parecía unha balsa de aceite. Ademais, a embarcación é moi estable e deseñada para torpes como os de fotosderianxo.com, polo que non había demasiado perigo (sobre todo as as cámaras).
Nada máis saír, xa puidemos ver unha garza, seguramente buscando comida aproveitando a baixamar.
E aquí tedes a vista da ponte da autovía que conecta Taragoña con Cespón, sobre o esteiro de Beluso.
A continuación decidimos tirar para o castro de Neixón, do lado de Boiro.
Xa de volta en Rianxo, fomos percorrendo toda a costa. A primeira hora había moita xente polas pedras, non sabemos se collendo mexillóns ou que exactamente.
Ao fondo, de novo, a ponte da autovía do Barbanza.
E aquí xa preto da praia da Torre.
Nalgúns puntos puidemos ver ferros cunha base de formigón, que seguramente pertencían a algunha batea e que agora están abondonados no mar.
Ademais das gaivotas é moi común atopar preto da costa aves como os corvos mariños, que son moi torpes á hora de voar (cústalles moito o despegue) pero que nadan estupendamente.
Aquí xa a praia de Taragoña, coa chimenea da antiga fábrica de flotadores no medio.
E aquí a pasarela do paseo marítimo sobre o río Te:
O que non esperabamos atopar na nosa travesía eran patos. Sorprendentemente había moitos. De lonxe semellaban as típicas gaivotas, pero tratábase de ánades.
Estas si son a típicas gaivotas. Neste caso, dándose unha pequena ducha.
Velaquí a conserveira de Rianxo antes de chegar a Rinlo.
E aquí os famosos paus que se ven dende Rinlo, coroados cadanseu por un corvo mariño tomando o sol.
Aquí outra ave menos habitual: unha garceta.
E aquí xa parte da perfil da vila de Rianxo.
Velaquí o porto de Setefogas, que será antigo, pero impresiona.
Un dos buratos polos que se desauga ao mar cando chove.
E aquí onde se leva control do que se pesca e se marisca no pósito de pescadores.
O peirao da T, ateigado de coches. Como para que un caia abaixo…
Aquí podemos apreciar o desnivel no peirao grande.
Tembra pequeno limpando as redes de algas.
Nesta imaxe pódese apreciar como o peirao grande ten unha serie de buratos para que vaia entrando a auga cando sobe a marea. Non ésta totalmente illado do mar, senón que mirando a Fincheira hai varios puntos de conexión.
E xa preto da antiga lonxa, coas vistas do paseo da Ribeira e da Igrexa, antes de rematar a pequena travesía. Atrás deixamos pouco máis de 7 quilómetros, sen forzar, en algo máis de dúas horas.
Deixar unha resposta