Semella complicado que en 17 edicións dunha proba se poida innovar e sorprender, pero a Peña Cicloturista Castro Barbudo fíxoo no evento deste ano. Na súa tradicional proba de xuño non só ofreceron unha nova variante polas corredoiras e camiños de Rianxo e Lousame, senón que tamén incorporaron unha nova andaina, demostrando que peóns e bicicletas son os mellores compañeiros de viaxe no monte.
A asociación Pateando de Taragoña alí estaba, xunto a máis veciños, para percorrer a pé unha ruta nin máis nin menos que de 14 quilómetros.
Pola súa banda, uns 140 corredores estaban apuntados á marcha en bicicleta que comezaba ás 9.30 horas. En Campo de Pazos os deportistas fóronse reunindo para recoller os seus dorsais e ir intercambiando impresións antes de comezar a pedalear.
Arrancábase motores motores no medio dunha mañá gris na que a temperatura era inmellorable para facer deporte:
Nunha das zonas máis fermosas da proba, o Camiño do Vixiante, unha pequena zona rodeada completamente de acacias, a pesar de que estábamos nun tramo non competitivo, xa se abría unha diferenza de varios minutos entre a cabeza e os de atrás:
Un quilómetro máis adiante xa se concluía practicamente a subida a Ourille, que para comezar a proba non estaba mal e a moitos xa lles comezaba a pesar nas pernas. Iso si, aos de adiante nin se lles notaba:
No medio do monte a chuvia fixo acto de presenza, polo que a cousa se poñía peor. Por sorte, a chuvia aínda que calou, non foi demasiado forte e os corredores fórona levando incluso cun sorriso:
A partir de Aldarís de novo había que tirar de pernas, de peito, de cabeza, apretar o cu e tirar monte arriba e máis arriba e máis arriba. A recompensa era o avituallamento:
A xente puido coller de novo folgos:
E incluso ensinar á cámara o seu mellor sorriso Profidén:
A partir de aí, costa abaixo ata o comezo do tramo libre. Entre os corredores, algúns xa veteranos. Oxalá nós poidamos chegar nesa forma aos 70 anos e poder rematar con esa carga e enerxía unha proba así:
10 minutos antes das 12.00 horas, xa comezaban a chegar os corredores ao punto de saída do tramo libre, que si era competitivo. A iso das 12.05, coa fina chuvia caendo, daba inicio a proba, onde os da cabeza xa ían a fume de carozo:
As caras eran de esforzo, pola enorme dureza da subida:
Mentres, arriba de todo, no Castro Barbudo, comezaban tamén a chegar os participantes na andaina:
A chuvia calounos ben:
Uns minutos máis tarde, chegaban os das dúas rodas:
Pero o sufrimento tivo boa recompensa, porque abaixo de agardaba por todos unha churrascada impresionante, con moita bebida e tamén empanada a fartar:
Na entrega de premios Iván foi o gran triunfador, con tres galardóns:
E aquí temos a imaxe do podium no caso das mulleres, que deron tamén unha lección de competitividade:
Houbo moitos outros trofeos e grandes momentos, que podedes ver en detalles nos álbumes de fotos, nos que descargas as imaxes en alta calidade:
Fotos de Rianxo 
Deixar unha resposta